Gujarati News

નવી દિલ્હી : રાષ્ટ્રપતિ રામનાથ કોવિંદ પોતાના વતન પહોંચ્યા હતા. રાષ્ટ્રપતિ કોવિંદ યુપીના નાનકડા પરોંખ નામના ગામના વતની છે અને તે કાનપુરના ગ્રામ્ય વિસ્તારમાં આવેલુ છે. રાષ્ટ્રપતિ જેવા પોતાના ગામની ધરતી પર બનેલા હેલિપેડ પર હેલિકોપ્ટરમાંથી ઉતર્યા હતા કે તેમણે પહેલું કામ પોતાના વતનની ધરતીને નમન કરવાનુ કર્યુ હતુ.આ જોઈને સીએમ યોગી, રાજ્યપાલ આનંદીબેન પટેલ સહિતના લોકો પણ ભાવુક બની ગયા હતા.

રાષ્ટ્રપતિ પોતે વતનની ધરતી પર પગ મુકતાની સાથે જ ભાવુક બન્યા હતા.આ જ ગામમાં 1945માં રામનાથ કોવિંદનો જન્મ થયો હતો.એ પછી રાષ્ટ્રપતિએ ટ્વીટ કરીને કહ્યુ હતુ કે, હું ગમે ત્યાં રહું, મારા ગામની માટીની ખૂશ્બૂ અને મારા ગામના લોકોની યાદો હંમેશા મારી સાથે રહેતી હોય છે.આ મારે માટે આ એક ગામ જ નથી પણ મારી માતૃભૂમિ પણ છે.જે મને સતત આગળ વધવા માટે અને દેશસેવા કરવા માટે પ્રેરણા આપતી રહે છે

રાષ્ટ્રપતિ બનવાની તેમની યાત્રાનો ઉલ્લેખ કરતાં તેમણે કહ્યું કે, આ ગામ અને તમારા સ્નેહને કારણે હું અહીં પહોંચ્યો છું. માતા અને પિતાનો આજે આદર કરવામાં આવ્યો, જે આપણી પરંપરા છે. તે અહીં 2019 માં આવવાનું હતું, પરંતુ દિલ્હીમાં લોકશાહી પ્રક્રિયાને કારણે આવી શક્યું નહીં. કોરોનાએ તેને 2020 માં આવવા દીધા ન હતા. પરંતુ સંપર્ક ગામના લોકો સાથે રહ્યો. ગામની માટી અને યાદો હંમેશાં મારી સાથે હોય છે.

ભાવનાશીલ બનીને તેણે કહ્યું કે મારું ગામ મારા હૃદયમાં વસે છે. આ ધરતીને સલામ. મુખ્યમંત્રીએ દિલ્હીની બેઠકમાં કહ્યું હતું કે વરસાદ ચાલુ રહેશે, તમારે આગળ વધવું જોઈએ.

ગામમાં વિકાસની વાત કરતા તેમણે કહ્યું કે ગામમાં સારા મકાનો બનાવવામાં આવ્યા છે. બજારોનો નજારો પણ સારો હતો. ગામલોકોએ ફૂલો દ્વારા મારું સ્વાગત કર્યું. જસવંત સિંહ, વિનયપાલસિંઘ, હરિબહેન, ચંદ્રભાન, દશરથસિંહ યાદવ આ મિત્રોની મારી જિંદગીમાં મહત્વપૂર્ણ સ્થાન છે. રામ મનોહર લોહિયા જીને દશરથસિંહ જી ના સંબંધી બજરંગસિંહ જી દ્વારા પરોણ ગામે લાવવામાં આવ્યા હતા. મેં ગામમાં 14-15 વર્ષ પસાર કર્યાની યાદોને ભૂલી શકાય નહીં. મેં હંમેશાં એક શાળા બનાવવાનું વિચાર્યું, જેના કારણે ઝલકારીબાઈ સ્કૂલ બનાવવામાં આવી.

રાષ્ટ્રપતિએ કહ્યું કે કોરોના રોગચાળાએ વિશ્વને આંચકો આપ્યો છે. સાવધાની જરૂરી છે. પરીક્ષણ અને રસીકરણ માટે અસરકારક પગલા લેવામાં આવ્યા છે. જેમણે મારા સ્વાસ્થ્ય માટે પ્રાર્થના કરી છે તેમના માટે ઘણા આભાર. તેમણે કહ્યું કે, રાષ્ટ્રપતિ ભવનમાં ગામ યાદ આવે છે. રાષ્ટ્રપતિ ભવન તમારી ધરોહર છે, તમારે બધાએ આવીને જોવું જોઈએ. હું તેની ગોઠવણ કરું છું. તમને દુ ખ  થયું હશે. હું તમને મળવા માંગતો હતો. માતાઓ અને બહેનોને જોઈને મારું અહીં આવવું સાર્થક થઈ ગયું.